Είχα πριν λίγους μήνες μια δημιουργική διαφωνία στο LinkedIn (borderline ξεκατίνιασμα, πλάκα είχε) με έναν chief something officer μιας μεγάλης εταιρείας.


Η αφορμή ήταν ένα post σχετικά με το ποσοστό τών υπαλλήλων της Amazon που είναι διατεθειμένοι να παραιτηθούν προκειμένου να μην επιστρέψουν στο γραφείο μετά την κατάργηση του remote work.
Ο συγκεκριμένος σχολίαζε ότι κανείς δε θα παραιτηθεί και ότι όλες οι εταιρείες απαιτούν ή θα απαιτήσουν επιστροφή στο γραφείο. Τον ρώτησα αν έχει κάποια μελέτη σχετικά (όχι ότι θα είχε μεγάλη σημασία επειδή τη μια βλέπουμε μελέτες σύμφωνα με τις οποίες το remote αυξάνει τη παραγωγικότητα, και την άλλη μελέτες σύμφωνα με τις οποίες όταν είμαστε στο σπίτι παίζουμε με τις γάτες μας αντί να δουλεύουμε).
Μου απάντησε με κάποιο quote του Mark Twain και τον ρώτησα αν αυτό σημαίνει ότι δεν έχει Data .
Μου είπε ότι όσο και να το θέλω το remote έχει τελειώσει και όταν του επισήμανα ότι η εταιρεία του είχε την ίδια μέρα αναρτήσει 2 θέσεις με περιγραφή Hybrid 😁 άρχισε το “σβήνουμε τώρα” και μετά με μπλόκαρε.
Εγώ εν τω μεταξύ δεν προτιμώ το remote, και δεν μου κάνει και καλό το να δουλεύω remote για εκτεταμένα χρονικά διαστήματα χωρίς κάποιο… break παρουσίας.

Ωστόσο, σέβομαι απόλυτα το πόσο βοηθάει πολλούς ανθρώπους, από γονείς μέχρι άτομα με διαφορετικές ανάγκες, ενώ έχει αποδειχθεί ότι δεν επηρεάζει αρνητικά την αποδοτικότητα.Ακόμα και να μην αφορά καμία συγκεκριμένη ανάγκη υπάρχει η ανεκτίμητη αξία του να γλυτώνει καποι@ πάνω από μια ώρα την ημέρα στους δρόμους. Αν ήθελα να γίνω δραματικός θα έλεγα ότι η εταιρεία που υποστηρίζει κάποια μορφή remote/ hybrid κάνει το δώρο του χρόνου στους εργαζόμενους .

Από την άλλη το να είσαι εταιρεία που πολεμάει το remote εν έτει 2025 είναι πιο οπισθοδρομικό και από το να έχεις dress code που απαγορεύει κοντές φούστες, μπλουζάκια συγκροτημάτων και piercings στους άνδρες.